Het premenstrueel syndroom: een ongekende problematiek

Zegt de afkorting PMS je helemaal niets? Wel dan ben je niet alleen. PMS, dat staat voor premenstrueel syndroom, is wereldwijd een zeer ongekende problematiek.

Het Ghep lab van de Universiteit Gent voert daarom een grootschalig onderzoek uit naar hoe stress en emoties beïnvloed worden door de menstruatiecyclus, zowel bij mensen met als zonder PMS.

Het premenstrueel syndroom (PMS)

PMS is een combinatie van zowel fysieke als psychische en gedragsmatige symptomen die één tot twee weken voor de menstruatie beginnen, vervolgens dalen in intensiteit en miniem tot niet meer aanwezig zijn na de menstruatie. De meest voorkomende klachten bij PMS zijn pijnlijke borsten, een opgeblazen gevoel, wisselende stemmingen, gespannen zijn en depressieve gevoelens. De gevolgen hiervan voor het dagelijkse leven kunnen ernstig zijn. Zo zijn vrouwen met PMS vaker afwezig op het werk en hebben ze gemiddeld hogere medische kosten. Ook zou hun levenskwaliteit met betrekking tot gezondheid significant lager zijn. Omtrent prevalentiecijfers van deze aandoening is er weinig consistentie.

Sommige studies vinden een vrij lage prevalentie, terwijl andere studies percentages boven de 50% vermelden. De inconsistente prevalentiecijfers voor PMS zijn te wijten aan de afwezigheid van een eenduidige definitie. De meest ernstige vorm van PMS, ook wel premenstrueel dysfore stoornis of PMDD genoemd, werd wel reeds opgenomen in het officiële diagnostische handboek voor de psychiatrie. Zo’n 3 tot 8% van de vrouwen heeft te kampen met PMDD.

Oorzaak en diagnose

Over de etiologie van deze premenstruele problematieken, weten we nog niet veel. Hoogstwaarschijnlijk liggen veranderingen in hormonen aan de basis. Hoe dit echter exact gebeurt en op welke tijdstippen in de cyclus dit zich vertaalt naar welbepaalde klachten, is onduidelijk. Wat vooral belangrijk is bij de diagnose van PMS, is de timing van de symptomen. Zoals hierboven reeds werd aangegeven, is het cruciaal dat de symptomen miniem tot niet meer aanwezig zijn na de menstruatie. Vaak wordt aan vrouwen gevraagd om gedurende enkele maanden een dagboek bij te houden van hun klachten. Op basis van hoe deze klachten samenhangen met de menstruatiecyclus, kijkt men dan of er sprake is van PMS of niet. De diagnose gebeurt dus niet op basis van hormoononderzoek.

Behandeling

Er bestaan verschillende manieren om PMS te behandelen. Voorbeelden hiervan zijn het nemen van vitamines, supplementen of anticonceptie. Het probleem is dat er weinig onderzoek is naar de effectiviteit van deze behandelingen. Zoals een recente review van de verschillende behandelingen aanhaalde, is er nood aan grotere, placebo-gecontroleerde en gestandaardiseerde studies omtrent PMS. Aan de hand hiervan kunnen dan weer nieuwe geneesmiddelen en behandelingen ontwikkeld worden om de klachten van vrouwen die aan premenstruele problematieken lijden te verhelpen.

Nieuwe studie aan de UGent

Het Ghep lab van de Universiteit Gent vond het tijd voor een nieuwe studie om de hiaten in de literatuur op te vullen. De onderzoekers willen bestuderen hoe emoties en stress beïnvloed worden door de menstruatiecyclus, en dit bij zowel mensen met als zonder PMS. Dit doen ze op grote schaal en met behulp van de nieuwste technieken. Participanten krijgen foto’s te zien van serieuze, enge of leuke zaken. Op hetzelfde moment wordt er een gezichtsopname gemaakt via de webcam van hun computer. Daarna bekijken niet de onderzoekers, maar specifieke algoritmes de beelden. Deze algoritmes zijn erop getraind om emotioneel relevante informatie uit de gezichtsspieren te halen, zelfs al is die informatie onzichtbaar voor het blote oog. Al meer dan 300 vrouwen hebben deelgenomen aan deze studie. Helaas is dat nog niet genoeg om
sluitende conclusies te trekken en de impact van PMS goed te begrijpen. Ben je benieuwd of wil je graag meehelpen met dit wetenschappelijk onderzoek? Check dan snel de website!

Referenties

  • Acikgoz, A., Dayi, A., & Binbay, T. (2017). Prevalence of premenstrual syndrome and its relationship to depressive symptoms in first-year university students. Saudi Medical Journal, 38(11), 1125–1131.
  • DOI: 10.15537/smj.2017.11.20526
  • Freeman, E. W. (2003). Premenstrual syndrome and premenstrual dysphoric disorder: definitions and diagnosis. Psychoneuroendocrinology, 28 Suppl 3, 25–37. DOI: 10.1016/s0306-4530(03)00099-4
  • Hofmeister, S., & Bodden, S. (2016). Premenstrual Syndrome and Premenstrual Dysphoric Disorder. American Family Physician, 94(3), 236–240. PMID: 27479626.
  • Maharaj, S., & Trevino, K. (2015). A Comprehensive Review of Treatment Options for Premenstrual Syndrome and Premenstrual Dysphoric Disorder. Journal of psychiatric practice, 21(5), 334–350. DOI: 10.1097/PRA.0000000000000099
  • Mishell D. R., Jr (2005). Premenstrual disorders: epidemiology and disease burden. The American journal of managed care, 11(16 Suppl), S473–S479. PMID: 16336056.
  • Tenkir, A., Fisseha, N., & Ayele, B. (2003). Premenstrual syndrom: Prevalence and effect on academic and social performances of students in Jimma University, Ethiopia. Ethiopian Journal of Health Development, 17(3), 181–188. DOI: 10.4314/ejhd.v17i3.9838
  • Zondag-Coulier, S., Eekhof, J. & Knuistingh Neven, A. (2002). Premenstrueel syndroomanticonceptie depressie pms . HUWE 45, 184–186. DOI: 10.1007/BF03082829