Browse Author: Karen De Visch

Karen De Visch is bedrijfspsychologe en werkt als researcher in ondernemersschap aan de Vlerick Business School. Op twitter vind je haar als @DeVisKar en ze is ook de drijvende kracht achter de @GAPugent tweets. Editor-in-chief van Mensenkennis.be

Je huwelijk redden in 20 minuten

Het is algemeen geweten dat een goeie partnerrelatie helpt bij het in stand houden en verbeteren van ons welzijn. Mensen waarvan de huwelijkskwaliteit hoger ligt, voelen zichzelf vaak gezonder, gelukkiger, en productiever. Zo is bv. gebleken dat mensen die een jaar na een bypass operatie zeggen dat hun huwelijk goed loopt, 3.2 keer zoveel kans hebben om 15 jaar na de operatie nog in leven te zijn dan mensen wiens huwelijk naar eigen zeggen niet over rozen gaat. Dit effect kan niet wegverklaard worden door demografische factoren van de patiënt in kwestie, zijn gedrag of zijn baseline gezondheid. Het lijkt dus weldegelijk aan de kwaliteit van het huwelijk te liggen.

Een goede partnerrelatie is dus belangrijk. We zien echter dat het huwelijksgeluk bij de meeste koppels daalt doorheen de tijd. Niet zo’n goed nieuws, dus. In deze blogpost gaan we dieper in op wat koppels kunnen doen om hun huwelijksgeluk langer te behouden.

Vicieuze cirkel van negatieve gevoelens

Een van de factoren die een groot aandeel hebben in het dalend huwelijksgeluk is wat men in de literatuur de ‘wederkerigheid van negatieve gevoelens’ noemt. Het is de ketting van negatieve reacties waarin partners wel eens verzeild kunnen raken. Wanneer een partner negatieve feedback ontvangt, zal die op zijn beurt een negatieve reactie geven aan de andere partner. Dit gebeurt vaak als een soort vergelding en heeft vooral als doel een even vervelend gevoel op te roepen bij de andere.

Deze vicieuze cirkel moet je dus doorbreken alvorens het de natuurlijke reflex begint te worden in een relatie. Maar hoe doe je dat?

Emotionele herinterpretatie

In een recent onderzoek keek men specifiek naar het effect van emotionele herinterpretatie op de wederkerigheid van negatieve gevoelens. Bij emotionele herinterpretatie herbekijk je situaties die een negatieve emotie uitlokken. Het helpt bijvoorbeeld om het standpunt in te nemen van een onafhankelijke toeschouwer. Zo bekijk je een situatie vanuit meerdere perspectieven dan enkel het jouwe. Door jezelf uit de situatie weg te halen, vermindert de stress die je ervaart door het conflict. En het is net die stress die ervoor zorgt dat de huwelijkskwaliteit een duik neemt.

Onderzoek: Eerste Hulp Bij Negatieve Huwelijkssituaties

In de studie werden 120 koppels gedurende 2 jaar gevolgd. De helft van de koppels werd gevraagd om in het 2e jaar emotionele herinterpretatie toe te passen wanneer er een conflict was. Men deed dit door de koppels te vragen in 20 minuten neer te schrijven hoe een buitenstaander het conflict zou hebben gezien. De andere helft van de koppels werd deze instructie niet meegegeven.

Huwelijksgeluk: de resultaten

Bij alle koppels die onderzocht werden, daalde het huwelijksgeluk in het eerste jaar. De helft die niet gevraagd was om emotionele herinterpretatie toe te passen in het tweede jaar kende een verdere daling. De helft die emotionele herinterpretatie wél toepaste was beschermd tegen een verdere daling van het huwelijksgeluk. De negatieve trend was volledig verdwenen.

Conclusie

Met de juiste gewoontes verhoog je de kans dus dat zowel jijzelf als je huwelijk langer leven!

Referenties

  • Finkel, E. J., Slotter, E. B., Luchies, L. B., Walton, G. M., & Gross, J. J. (2013). A Brief Intervention to Promote Conflict Reappraisal Preserves Marital Quality Over Time. Psychological Science, 1-7.
  • King, K. B. & Reis, H. T. (2012). Marriage and long-term survival after coronary artery bypass

Auteur: Karen De Visch

Karen De Visch is bedrijfspsychologe en werkt als researcher in ondernemersschap aan de Vlerick Business School.

 

Defriending op facebook: Het gaat verder dan het scherm

Sociale netwerken zoals Facebook of Twitter bieden psychologen een schat aan informatie. De dynamieken die in het echte leven bestaan, zijn soms erg anders in de virtuele wereld. Maar het werkt ook omgekeerd: wat online gebeurt, kan offline zijn gevolgen hebben. Zo is gevonden dat wanneer we iemand defrienden op facebook, de kous niet af is met het zetten van een paar klikjes. Soms kan dit zelfs erg grote proporties aannemen en leiden tot een dubbele moord. Gezien er een trend bestaat naar een verminderd aantal vrienden op Facebook, wordt het misschien wel erg gevaarlijk.

Ruminatie

Ook de academische wereld heeft intussen zijn oog al eens geworpen op sociale media. In een studie werd gevonden dat negatieve gevoelens en rumineren vaak het gevolg zijn van gedefriend worden door één van je Facebookvrienden. Rumineren? Rumineren is het herhaaldelijk langdurig denken over (of herkauwen van) je gevoelens en problemen. Het verschilt van piekeren, omdat piekeren meer op de toekomst is gericht, terwijl rumineren gaat over zaken die al gebeurd zijn. Rumineren is eigenlijk een antwoord proberen vinden op het ‘waarom’, terwijl piekeren vooral gericht is op een ‘wat als’.

Rumineren is dus een manier van omgaan met slechte gevoelens, maar ze is niet erg constructief. Je blijft gefocust op het probleem, zonder iets te ondernemen om het op te lossen of zonder het echt te gaan verwerken. Je blijft het herbeleven. Het mag duidelijk zijn dat dit niet zeer bevordelijk is voor het psychisch welzijn. Vrouwen zijn trouwens iets meer geneigd tot rumineren dan mannen.

Defriending

Het bleek ook dat de negatieve reactie bij gedefriend worden sterker is naarmate je Facebook actiever gebruikt. Dit in het bijzonder wanneer je in eerste instantie Facebook gebruikt om contact te leggen met mensen die je daarbuiten al kent. Je bent dan iets gevoeliger voor een teken van afwijzing, wat defriending eigenlijk is, dan wanneer je vooral nieuwe contacten legt. We kunnen over het algemeen beter om met mensen die ons defrienden als we die mensen online hebben leren kennen – al roept ook dat een wrang gevoel op.

Opmerkelijk hierbij is dat je niet exact moet weten wie je uit zijn vriendenlijst heeft geschrapt. Zien dat je wat vrienden verloren bent, lokt dit onaangename gevoel al uit. Ontdekken wie je heeft gedefriend, maakt het alleen maar erger. Wanneer die persoon als close friend wordt beschouwd, ga je meer rumineren, maar je voelt je er niet noodzakelijk nog slechter bij. Je bent er dus wel meer mee bezig, omdat deze defriending verrassender is dan een andere, maar het slechte gevoel is even aanwezig als bij iemand anders.

Tot slot lijkt het ook uit te maken wie het oorspronkelijke vriendschapsverzoek heeft verzonden. Wanneer je zelf ooit de eerste stap hebt gezet, zal je je slechter voelen bij een defriending dan wanneer je (ex)vriend dit zelf heeft gedaan.

Conclusie

Het is misschien heel wat makkelijker dan in het echte leven, maar weet dat het bijna gelijkstaat aan een face-to-face afwijzing, wanneer je op dat ene defriendknopje klikt.

Referentie

  • Bevan, J. L., Pfyl, J., & Barclay, B. (2012). Negative emotional and cognitive responses to being unfriended on Facebook: An exploratory study. Computers In Human Behavior, 28(4), p 1458-1464.

Auteur: Karen De Visch

Karen De Visch is bedrijfspsychologe en werkt als researcher in ondernemersschap aan de Vlerick Business School. Op twitter vind je haar als @DeVisKar en ze is ook de drijvende kracht achter de @GAPugent tweets.

 

Betrapt, je ovuleert!

In het dierenrijk worden er – soms nogal drastische – signalen gegeven die verklappen wanneer vrouwen ovuleren en de cyclische vruchtbaarheid zijn hoogtepunt bereikt. Denk bijvoorbeeld aan het duidelijk opzwellen van ‘the attractive parts’ voor de mannetjes (bij chimpansees). Soms zal er ook tout court enkel seks plaatsvinden in de vruchtbare periode van de vrouw (bij ratten). Het is met andere woorden niet echt moeilijk voor het mannetje om in te schatten wanneer hij prijs kan hebben (noot: in het dierenrijk is ‘prijs hebben’ a good thing). Echter, ook bij de mens zou de man in staat zijn te weten wanneer zijn vrouwtje ovuleert en haar kansen om zwanger te raken dus het hoogst zijn. En dan bedoelen we niet op basis van de nukkigheid van de vrouw in kwestie en een kruisje op de kalender te zetten twee weken nadien.

Subtiele detectie wanneer vrouwen ovuleren

Het is namelijk onderzocht en gevonden dat ook bij de mens een paar fysieke kenmerken veranderen bij een vruchtbare vrouw. Hoewel iets subtieler dan bij chimpanseevrouwtjes, zijn het die fysieke veranderingen die de man toelaten (onbewust) de vruchtbare periode bij de vrouw te detecteren. De stem en lichaamsgeur van de vrouw veranderen en ze wordt als aantrekkelijker gepercipieerd rond het tijdstip van ovuleren. Die laatste conclusie werd onder meer getrokken op basis van een onderzoek bij strippers. Meisjes kregen in hun vruchtbare periode meer fooi dan daarbuiten en veel meer fooi in vergelijking met collega’s die de pil namen en dus niet onderhevig waren aan hormonale fluctuaties.

We gedragen ons ook anders

Daarenboven gedragen we ons ook, vrouw én man, onbewust een beetje anders naar aanleiding van de vrouwelijke cyclus. Vrouwen doen rond de tijd van de ovulatie bijvoorbeeld meer moeite om er mooier en aantrekkelijker uit te zien en ze staan meer open voor geflirt. Het bleek ook dat mannen een beetje meer bezitterig zijn als hun vrouw het meest kans heeft om zwanger te worden, met andere woorden wanneer ontrouw bijzonder risicovol is.

Zeg nu nog eens dat mannen niet attent kunnen zijn.

Referentie

  • Haselton, M.G., & Gildersleeve, K. (2011). Can Men Detect Ovulation? Current Directions in Psychological Science, 20, p. 87-92.

Auteur: Karen De Visch

Karen De Visch is bedrijfspsychologe en werkt als researcher in ondernemersschap aan de Vlerick Business School.

 

Wat we onbewust toch vertellen over de liefde

Wat wensen op Valentijn ons vertellen

Valentijnswensen vertellen ons veel over de gevoelens die vrouwen en mannen uiten en wat ze vermoeden dat hun partner wil horen. Uit onderzoek bleek dat vrouwen meer nadruk leggen op liefde en trouw zijn aan elkaar. Mannen daarentegen hemelen hun geliefde meer op en geven eerder blijk van een verbintenis, zónder echt van exclusiviteit te spreken.

Evolutionair gezien zijn dit inderdaad goeie tactieken. Op de vrouw wordt gejaagd en een verliefde man wil een vrouw die trouw  is. Een vrouw zal zich pas volledig geven wanneer haar man blijk geeft van dezelfde verbintenis als zij maakt. Onbewust spelen we vandaag de dag dus nog op die gevoelens in.

Valentijn wordt  doorgaans het meest gevierd als een koppel nog niet erg lang samen is. Wanneer mensen getrouwd zijn en kindjes hebben, vallen woorden rond trouw en verbintenis vaak weg in de berichtjes. De nood om dit te vertellen is kleiner geworden.

Romantische interesse inschatten

Valentijn is vaak ook het uitgelezen moment om als single eindelijk gevoelens tegenover iemand toe te geven. Singles, trek je stoute schoenen dus aan en ga ervoor. Uit onderzoek blijkt immers dat je ‘crush’ en je omgeving waarschijnlijk toch al iets in het snuitje hebben.

Een studie in een speed-date context bracht aan het licht dat we romantische interesses van mensen goed kunnen inschatten. We kunnen dus goed beoordelen of een persoon iemand ziet zitten of niet. Deze vaardigheid is ook nuttig vanuit een evolutionair oogpunt. Weten wie ’the hots’ voor je heeft, kan het zoekproces naar een partner efficiënter maken.

Het inschatten van romantische interesses doen we trouwens al vanaf de eerste 10 seconden dat we een gesprek hebben meegepikt. Dit geldt zowel wanneer die interesse naar onszelf is gericht, als wanneer we twee andere personen observeren. Individuele verschillen niet te na gesproken – sommige mensen zijn nu eenmaal meer een open boek dan anderen – kunnen we ook beter de gevoelens van een man inschatten dan die van een vrouw. Vrouwen zijn, verrassing verrassing, iets minder makkelijk te lezen. Maar als je haar hart wil veroveren, raak je daar misschien best aan gewend.

Referenties

  • Gonzalez, A.Q., & Koestner, R. (2006). What Valentine Announcements Reveal About the Romantic Emotions of Men and Women. Sex Roles 55(11), 767-773.
  • Place, S.S., Todd, P.M., Penke, T.L., & Asendorpf, J.B. (2009). The Ability to Judge the Romantic Interest of Others. Psychological Science 20(1), 22-26.

Auteur: Karen De Visch

Karen De Visch is bedrijfspsychologe en werkt als researcher in ondernemerschap aan de Vlerick Business School. Op twitter vind je haar als @DeVisKar en ze is ook de drijvende kracht achter de @GAPugent tweets.